“Schatje,” zei ze uiteindelijk, “er is iets wat je moet weten. Een van de belangrijkste redenen waarom je vader en ik gingen scheiden, was omdat hij de voogdij over jou wilde opgeven nadat Tommy en Jessica geboren waren.”
Ik verliet de bruiloft van mijn vader na wat hij mij voor iedereen heeft aangedaan
De woorden schokten me.
“Wat?” Ik was verbijsterd. “Maar hij heeft gevochten voor de voogdij.”
“Dat heeft hij gedaan. En toen dacht ik dat hij misschien… misschien echt om je gaf. Misschien was hij van gedachten veranderd.”
“Hij heeft waarschijnlijk gevochten om ervoor te zorgen dat ik je geen alimentatie hoefde te betalen.”
Mam betwistte deze uitspraak niet. Dat was ook niet nodig. We wisten allebei dat ik waarschijnlijk gelijk had.
“Het spijt me,” zei ze. “Ik had het je eerder moeten vertellen. Ik hoopte alleen… ik hoopte dat hij zijn verantwoordelijkheid zou nemen en de vader zou zijn die je verdiende.”
Drie weken zijn verstreken sinds de bruiloft. Mijn vader heeft niet gebeld. Hij heeft geen berichtje gestuurd. Mijn broers en zussen komen nog steeds om het weekend bij hem langs, en volgens Tommy vraagt hij nooit naar me. Niet één keer.
Zijn familie blijft me berichten sturen. Boze berichten over hoe ik zijn speciale dag heb “verpest”. Hoe “egoïstisch” en “dramatisch” ik was. Dat ik mijn excuses aan mijn vader zou moeten aanbieden.
Een deel van me vraagt zich af of ze gelijk hebben, maar ik weet dat het het beste is.
Als je eigen vader beweert dat we zijn bruiloft hebben verpest en zegt dat hij niet kan wachten tot we uit zijn leven zijn verdwenen, voor een zaal vol mensen, is stilletjes weglopen waarschijnlijk het beste wat je kunt doen.
Ik bedoel, wat was het alternatief?
Achteroverleunen en glimlachen terwijl hij me duidelijk maakte dat ik er niet bij hoorde? Doen alsof het geen pijn deed?
Nee. Ik ben er klaar mee. Ik ben er klaar mee om excuses te verzinnen voor iemand die duidelijk maakte dat hij mijn vader niet meer wilde zijn.
De waarheid is dat hij dat waarschijnlijk nooit echt wilde zijn. En weet je wat? Dat zegt veel over hem en niets over mij.
Ik begin hem eindelijk te begrijpen.
Het kostte me een speech op een bruiloft om erachter te komen.
