‘Je hebt het niet gevraagd,’ antwoordde Sandra zachtjes. ‘Dat is nu juist het probleem.’
Ze draaide zich om naar Jake, die zwijgend naast haar stond. « Jake is gekomen. Niet voor geld. Niet voor beloftes. Gewoon omdat hij om me gaf. Dus heb ik een besluit genomen. »
Ashley’s gezicht werd bleek. « Wat bedoel je, mam? »
« Ik heb mijn nalatenschap geregeld, » zei Sandra, zonder haar stem te verheffen. « Alles wat ik bezit – het huis, mijn inkomsten, mijn spaargeld – gaat naar Jake. »
De woorden sloegen in als een donderslag op tafel.
Ashley’s ogen vulden zich met tranen vermengd met woede. « Dit is niet eerlijk! Wij zijn jullie kinderen! »
Sandra knikte langzaam. « En jij was mijn hart. Maar harten breken wanneer liefde gemakzuchtig wordt. »
Derek leek klaar om te protesteren, maar toen zakten zijn schouders. Hij begreep het.
Jake fluisterde met trillende stem: « Oma… ik heb dit allemaal niet nodig. Ik wilde alleen maar dat het goed met je ging. »
Sandra glimlachte en schudde hem de hand over de tafel heen. « Precies daarom verdien je het. »
Buiten ging de zon onder en kleurde de hemel boven Ohio goud en paars.
Sandra keek uit het raam, haar hart vol maar sereen. Voor het eerst in decennia hoefde ze niet te wachten om geliefd te worden. Nu was zij degene die bepaalde wie werkelijk geliefd was.
