Mijn schoonmoeder is ook verder gegaan met haar eigen leven — ze heeft een romance, plannen voor een tweede huwelijk, en eerlijk gezegd maakt het haar niets uit wat er met ons gebeurt.
En nu ben ik weer zwanger. We zijn in paniek: hoe gaan we met z’n vijven in een klein appartement wonen? Er is nu al niet genoeg ruimte, de kinderen groeien en hebben meer ruimte nodig. Ik ben nog steeds met verlof en mijn man werkt als beveiliger en doet daarnaast taxiwerk.
Mijn ouders hebben een drie-kamer appartement, maar ze verhuren het en wonen buiten de stad in hun eigen huis. Ik had gehoopt dat ze konden helpen.
Ik stelde voor om van woning te wisselen, aangezien het voor hen makkelijker zou zijn om in ons appartement te wonen, terwijl wij echt meer ruimte nodig hebben!
Maar mijn moeder antwoordde met een scherpe weigering:
— Wij hebben jou opgevoed en om niets gevraagd van iemand. Dus jullie moeten ook leren zelfstandig te leven.
Mijn laatste hoop was mijn schoonmoeder. Maar toen we haar om hulp vroegen, was haar antwoord net zo onverschillig:
— Laat me mijn leven leven. Ik ga trouwen.
We zitten nu in een impasse. Het appartement en de auto verkopen? Zelfs dan zouden we niet genoeg geld hebben voor iets groters. In dezelfde omstandigheden blijven betekent de kinderen in krappe en ongemakkelijke situaties brengen.
Vragen of mijn ouders het ontbrekende bedrag willen lenen? Ze weigerden.
