Schaamte overspoelde Richards gezicht. In het bijzijn van zijn familie en collega’s bood hij zijn moeder zijn excuses aan en beloofde hij het goed te maken.
Een week later kreeg mijn moeder een managementfunctie aangeboden met haar eigen team en een salaris dat eindelijk overeenkwam met haar waarden.
Mijn moeder winkelt nog steeds in kringloopwinkels – maar deze keer uit vrije wil, niet uit noodzaak.
Ze loopt elke dag met opgeheven hoofd haar kantoor binnen, wetende dat haar waarde niet afhangt van wat ze draagt, maar van wie ze is.
