Hij schudde alleen maar zijn hoofd, verdoofd, zijn ogen leeg.
Hij heeft me ingehuurd om de miljardenpuinhoop op te ruimen die jullie ‘leiderschap’ op de verkoopafdeling heeft veroorzaakt. De reden dat de aandelen dit jaar met 15% zijn gedaald? De reden dat zijn bestuur woedend is? Het ligt aan jullie. Jullie incompetentie. Jullie arrogantie. Ik was de oplossing voor jullie probleem.
Ik pakte mijn tas van het tafeltje in de hal.
« Ik wilde hem eigenlijk afwijzen, » zei ik zachtjes, terwijl ik naar de open deur liep, naar de wachtende Bentley, naar mijn nieuwe leven. « Ik maakte me zorgen over wat het met ons zou doen. Met je ego. Ik wilde je proberen te beschermen tegen je eigen onzekerheden. »
Ik bleef staan en keek hem nog een keer aan.
Maar je hebt me net precies laten zien waarom ik deze baan moet aannemen. Je bent niet alleen slecht in je werk, Robert. Je bent een slecht mens. Bedankt dat je me hebt geholpen met het heronderhandelen van mijn contract.
Ik liep de voordeur uit, in het felle, onverschillige zonlicht.
« O, » zei ik, terwijl ik hem aankeek, verloren in de deuropening van mijn huis. « Helens beveiligingsteam komt over een uur om de sloten te vervangen. Je moet je spullen maar eens pakken. Ik geloof dat je ontslagen bent. »
Ik keek niet om toen de zware deur van de Bentley met een zachte, bevredigende klap dichtviel, waardoor ik binnen was en hij eindelijk en voor altijd buiten was
