Ik huurde een vrouw in om schoon te maken terwijl mijn familie de stad uit was. Een uur later ging mijn telefoon – haar stem kwam nauwelijks boven een fluistering uit. « Mevrouw… Moet er nog iemand anders hier zijn? » Mijn maag spande zich aan. « Nee. Waarom? » « Er is… Er is een vrouw boven. » Een seconde lang kon ik niet ademen. « Wat bedoel je, een vrouw? » « Ze staat in de gang. Ze is gewoon… naar me staren. » Mijn bloed werd koud. « Ga weg. Ga nu het huis uit! » Ik hing op en belde 911 met trillende handen, biddend dat ze het zou redden voordat degene die boven was besefte dat ze niet de enige was.

« Ik kan zo niet meer leven », zei ze met een stevige stem. « Ik heb dertig jaar lang voor mijn fout betaald. Nu wil ik echte gerechtigheid onder ogen zien. »

De volgende ochtend nam ik Marina mee naar het politiebureau. Haar bekentenis schokte de hele afdeling. De zaak werd heropend. Een onderzoeksteam vond bewijs van haar gevangenschap op zolder. Een ander team volgde haar aanwijzingen op en vond het stoffelijk overschot van Richard.

Het arrestatiebevel voor Steven werd diezelfde dag uitgevaardigd. Hij verzette zich niet. Hij liet alleen maar zijn hoofd zakken alsof hij altijd al had geweten dat deze dag zou komen.

Ik huurde de beste advocaat voor Marina in, maar een paar dagen later ging de telefoon. Een koude, formele stem aan de andere kant. « Mevr. Emily, het spijt ons u te moeten meedelen, Marina Del Rosario heeft gisteravond zelfmoord gepleegd in het detentiecentrum. »

De telefoon glipte uit mijn handen. Mijn wereld stortte weer helemaal in.

Marina liet een brief achter. « Lieve zuster Emily, » schreef ze, « als je dit leest, zal ik eindelijk echt vrij zijn. Ik leefde als een geest, en nu is het tijd voor die geest om te vervagen. Het definitieve manuscript bevindt zich nog op zolder… het is het enige werk dat ik over mezelf schreef. Als je kunt, laat het dan de naam Marina Del Rosario dragen. »

Ik wist dat ik haar laatste wens moest vervullen.

Het proces van Steven werd een nationaal schandaal. Hij werd beschuldigd van meerdere misdaden en kreeg een passende straf. Ik heb hem nooit meer gezien.

Ik vond Marina’s manuscript – een autobiografie. Het was een verhaal van veerkracht, van liefde voor het leven, hoe moeilijk het ook was. Het boek werd gepubliceerd onder haar echte naam. Het werd een fenomeen. Lezers over de hele wereld waren ontroerd door haar verhaal, haar talent en haar poëzie.

Marina, hoewel ze er niet meer was, werd uiteindelijk een echte schrijver, erkend en geliefd. Haar stem was hersteld. Gerechtigheid was op de een of andere manier gediend. En ik begreep eindelijk dat geen enkele muur dik genoeg is om de waarheid voor altijd gevangen te houden.