Haar woorden verpletterden me. Ik stond verstijfd, mijn keel kneep dicht. Ik had altijd geweten dat de meisjes me niet volledig omarmden, maar het voelde verschrikkelijk om die woorden hardop te horen.
Na een paar gespannen momenten van stilte, stilletjes woedend, verklaarde ik: « Omdat ik duidelijk niet je vader ben, heb ik besloten de verjaardagsreis te annuleren. Het is duidelijk dat je me daar toch niet zou willen hebben. »
De kamer barstte uit in chaos. Julia keek verbijsterd en vroeg me of ik het echt meende, terwijl Ava me ervan beschuldigde « hun liefde te kopen » met de reis in de eerste plaats.
