Dan…
Ik pakte de documenten uit de kast: gesprekken, tickets, bonnetjes en de video van haar camera waarop teder te zien is hoe ze haar ‘belangrijke date’ kust bij het zwembad.
« Dit is je alibi? » zei ik kalm. « En dit is je doel. »
Ik had al een echtscheiding aangevraagd. Ik had de pers al gebeld – hij is een bekende zakenman. Zijn bedrijf is nu het middelpunt van een schandaal. Alle investeerders weten waar hij was toen zijn dochter begraven werd. De publieke opinie is genadeloos.
Ik heb alles verkocht wat van hem was. Alles wat hij « van ons » noemde, is niet meer van hem.
Ik heb alle bewijzen van zijn ontrouw bij de rechtbank ingediend. De voogdij over onze jongste zoon zal snel worden beslist.
Hij verliest alles. Net zoals ik mijn dochter verloor.
Mijn dochter verdiende liefde. Geen vader zoals hij. Het is allemaal mijn schuld.
