« Ik beloof het, » zei Simone vastberaden. « Ik beloof het met heel mijn hart. »
We omhelsden elkaar. Een echte, warme, eerlijke omhelzing. Geen toneelspel. Geen maskers. Gewoon twee vrouwen die als mens met elkaar verbonden zijn.
Simone vertrok een uur later. Lichter. Vrijer. Met hoop in haar ogen.
Ik deed de deur achter haar dicht. Ik ging weer op de bank zitten, keek rond in mijn eenvoudige appartement en glimlachte.
Omdat het genoeg was.
Dit was alles.
Een eerlijke ruimte. Een authentiek leven. Echte relaties.
Ik had niet meer nodig. Ik heb nooit meer nodig gehad.
Mijn telefoon ging. Het was een bericht van Marcus.
MAM, SIMONE VERTELDE ME OVER HAAR BEZOEK. BEDANKT DAT JE HAAR HEBT VERWELKOMD. DAT JE NAAR HAAR HEBT GELUISTERD. DAT JE HAAR EEN KANS HEBT GEGEVEN. IK HOU MEER VAN JE DAN WOORDEN KUNNEN UITDRUKKEN.
Ik antwoordde eenvoudig.
IK HOU OOK VAN JOU, ZOON. ALTIJD.
Ik legde de telefoon weg. Ik ging bij het raam zitten. Ik keek hoe de zonsondergang de lucht oranje en roze kleurde.
En op dat moment begreep ik iets fundamenteels.
Echte rijkdom gaat niet over hoeveel je hebt. Het gaat over hoeveel je geniet van wat je hebt. Hoeveel rust je voelt. Hoeveel oprechte mensen je om je heen hebt. Hoe vaak je in de spiegel kunt kijken en trots kunt zijn op wie je bent.
Veronica en Franklin hadden miljoenen.
Maar ik had dit – deze rust. Deze authenticiteit. Deze pure liefde voor mijn zoon.
En dat maakte mij oneindig veel rijker dan zij.
Ik heb me nooit meer voorgedaan alsof ik arm was. Dat was ook niet nodig.
Ik had geleerd wat ik moest leren. Ik had gezien wat ik moest zien. En ik had bevrijd wat ik moest bevrijden.
Veronica en Franklin bleven wie ze waren: rijk in geld, arm van geest.
Maar dat was niet langer mijn probleem.
Ik had mijn waarheid gesproken. Ik had mijn grenzen gesteld. Ik had mijn vrede beschermd.
En voor het eerst in lange tijd hoefde ik me niet voor te doen als iemand anders.
Ik was gewoon Elara.
Moeder. Directeur. Vrouw. Overlever. Strijder.
Rijk in elke betekenis van het woord.
En dat was meer dan genoeg.
Het was alles.
Bedankt voor het kijken.
Groetjes.
Succes.
