De waarheid komt aan het licht.
De volgende dag ging mijn telefoon. Julien.
« Mam, hoe voel je je? Camille vertelde me dat je ziek bent geworden en dat ze je naar huis heeft gestuurd om uit te rusten. »
Ik sloot mijn ogen. « Julien… dat is niet wat er gebeurd is. Ze heeft me van school gestuurd. »
Een stilte. Toen haar stem, gebroken:
« Zij… wat? »
Ik vertelde hem alles. Een paar uur later belde hij me woedend terug:
« Ik heb de bewakingsbeelden gezien. Ze heeft gelogen. Ik heb gezien hoe ze je eruit gooide. »
En hij voegde er met een ijzige stem aan toe:
« Dit huwelijk is voorbij. »
De breuk en de wedergeboorte
Diezelfde avond keerde hij met zijn koffer naar huis terug. Drie weken later vroeg hij om annulering.
‘Het spijt me, mam,’ zei hij op een avond, met tranen in zijn ogen.
Ik pakte zijn hand. ‘Het hoeft niet. Dat geld was misschien de prijs voor de waarheid. Het is beter om geld te verliezen dan dat je gevangen zit in een leugen.’
De liefde is opnieuw gevonden.
Vandaag zie ik Julien langzaam zijn glimlach terugkrijgen. En ik besef dat mijn vrijgevigheid niet voor niets is geweest . Het heeft hem de ogen geopend voor ware liefde: de soort die respecteert, beschermt en zich niet achter schijn verschuilt.
Want uiteindelijk verlies je nooit door lief te hebben , zolang je maar trouw blijft aan jezelf.
