Ik haalde het kleine lichaampje van een berenwelp uit het water, maar wat er even later met mij gebeurde, was een ware schok 😱😱
Toen ik langs een diepe rivier wandelde, merkte ik iets vreemds op aan het wateroppervlak. Er dreef een kleine berenwelp.
Mijn eerste gedachte was dat het kleintje gewoon aan het spelen was, aan het zwemmen. Maar toen ik dichterbij kwam, begreep ik: hij bewoog helemaal niet en lag roerloos op het water.
— Hij is vast verdronken… — mompelde ik en stak mijn hand uit om hem eruit te halen.
Voorzichtig trok ik hem naar boven. Ik schudde hem meerdere keren, hopend dat hij weer tot leven zou komen, maar het was allemaal vergeefs. Hij leek levenloos.
Maar precies op dat moment gebeurde er iets verschrikkelijks 😱
Plotseling klonk er achter mij een zwaar, diep gegrom. Koude rillingen liepen over mijn rug. Ik draaide me langzaam om — en ik zag haar.
Uit de struiken kwam een enorme berin tevoorschijn. Haar ogen fonkelden van woede, haar ademhaling was zwaar. Ze zag dat ik haar jong in mijn handen hield en dacht dat ik degene was die hem had gedood.
Met een oorverdovend gebrul richtte ze zich op haar achterpoten. De grond leek te beven.
In paniek gooide ik de welp terug in het water en begon langs de oever te rennen. Maar de berin was sneller. Binnen enkele seconden had ze me ingehaald en sloeg met haar poot over mijn rug.