De eerste golf van verbazing was genoeg om haar hartslag omhoog te jagen. Hannah vertelde later dat haar primaire reactie geen verlammende angst was , maar pure, door adrenaline aangewakkerde shock – een instinctieve, oerinstinctieve reactie op de onverwachte indringing van de ruige wildernis in de als veilig en gecontroleerd ervaren omgeving van haar huis .
Dit soort ontmoetingen is verre van een zeldzame uitzondering, maar komt steeds vaker voor, volgens vooraanstaande experts op het gebied van stedelijke ecologie en herpetologie . Naarmate de voorstedelijke ontwikkeling zich uitbreidt, raken natuurlijke habitats gefragmenteerd, wat leidt tot frequentere interacties tussen mensen en de lokale fauna. Slangen zoeken vaak warme, beschutte plekjes op om hun lichaamstemperatuur te reguleren en te rusten. Ideale omstandigheden vinden ze in de schaduwrijke, ongestoorde delen van tuinen, onder beplanting of verscholen in hoog gras.
De belangrijkste factor bij deze vergissingen is het gedrag van het dier. Omdat slangen meesters zijn in camouflage en lange tijd volkomen stil kunnen blijven liggen, worden ze regelmatig aangezien voor wortels, weggegooide voorwerpen of ander tuinafval . Natuurbeschermers benadrukken dat deze dieren in de overgrote meerderheid van de gevallen van nature niet agressief zijn en een sterke aangeboren voorkeur hebben om elke vorm van menselijk contact te vermijden. Zodra een slang beweging of trillingen in de buurt waarneemt, is zijn natuurlijke verdedigingsmechanisme doorgaans ontwijken en terugtrekken in plaats van confrontatie. Hij vertrouwt daarbij volledig op zijn vermogen om snel te verdwijnen of op zijn camouflage, in plaats van op actieve verdediging. Dit instinctieve vermijdingsgedrag minimaliseert de kans op conflicten met wilde dieren in stedelijke omgevingen .
