Een maatschappij die nog steeds op haar hoede is voor verschillen
In een tijdperk waarin zelfexpressie steeds belangrijker wordt , blijven bepaalde uiterlijkheden taboe . Bij Melissa roept haar getatoeëerde gezicht disproportionele reacties op.
Veel mensen vinden het onrealistisch om bij het vertonen van een dergelijk radicaal uiterlijk onvoorwaardelijke acceptatie te eisen .Waarom kijken anderen zo hard naar verschillen? Is het uit angst voor het onbekende of uit gehechtheid aan sociale normen ?
Weigeren je tatoeages te verwijderen: een daad van verzet
Melissa blijft onverzettelijk als ze kritiek krijgt : ze weigert haar tatoeages te verwijderen. Familieleden en zelfs vreemden boden hem oplossingen aan om de tekeningen van zijn gezicht te verwijderen .
Maar ze blijft volhouden:
“Het is niet aan mij om te veranderen, maar aan de maatschappij om te evolueren”, zegt ze vastberaden.
Melissa wil gewoon een normaal leven leiden , zonder beoordeeld te worden op haar uiterlijk.
Dit roept een centrale vraag op: is zijn strijd voor acceptatie legitiem , of is het een buitensporige eis in een wereld waarin sociale codes nog steeds alomtegenwoordig zijn?
Denkvoer: In hoeverre accepteren we verschillen?
