Al meer dan tweehonderd dagen verblijft hond Mateo in een dierenasiel zonder vast vooruitzicht. Medewerkers beschrijven hem als aanhankelijk, rustig en opvallend gevoelig voor menselijk contact. De lange wachttijd begint zichtbaar zijn sporen na te laten.
Iedere dag kijkt hij hoopvol naar bezoekers, terwijl adoptie uitblijft. Dat maakt zijn verhaal tot een pijnlijk voorbeeld binnen het bredere vraagstuk rond huisdieren adopteren.
