Ik heb ooit mijn vliegtuigstoel achterover leunen zonder enige gedachten, verlangend om te ontspannen na een lange week.
Even later fluisterde de zwangere vrouw achter me zachtjes dat ze moeite had met ademhalen.
Geïrriteerd en moe reageerde ik achteloos, in de overtuiging dat troost iets was dat je verdiende.
Ze antwoordde niet, zat alleen maar stil, handen zachtjes rustend op haar buik.
De rest van de vlucht voelde gewoon aan, maar er hing een beetje spanning in de lucht.
