‘Wat is er aan de hand?’ fluisterden ze.
Nicholas stond op. Zijn stem trilde, maar zijn vastberadenheid was onwrikbaar:
“De bruiloft is afgezegd. We kunnen niet samen zijn.”
Victoria sprong op en rende naar buiten, niet in staat om het tafereel aan te zien. Haar jurk wapperde als de vleugels van een gewonde vogel. De gasten bleven verbijsterd achter.
De volgende dag gonsde het in de stad van de schandalen. Sommigen spraken van verraad, anderen van een romance die in bedrog was geëindigd. Maar niemand kende de waarheid.
Een week later verdween Nicholas spoorloos. Hij zat opgesloten in een goedkoop motel en kwam niet meer naar buiten, noch nam hij de telefoon op. Victoria, na een moeizaam proces van documentcontrole, vond uiteindelijk bevestiging. Haar zoon was echt teruggekeerd… en was haar man geworden.
Met trillende handen herschreef ze haar testament. Ze schrapte zijn naam.
En twee maanden later ontving ze een brief. Zonder adres of datum. Slechts één zin:
“Vergeef me…”
Daarna verdween Nicholas spoorloos.
Victoria wijdde zich aan liefdadigheid. Maar elk jaar, op hun trouwdag, kwam ze naar de oude horlogefabriek – de plek waar haar zoon was geboren en waar hun verhaal begon.
Het verhaal van hun mislukte huwelijk werd een van de meest verschrikkelijke legendes van Los Angeles. Een stadsmythe die gefluisterd werd. Een liefdesverhaal dat in een tragedie eindigde.
