“Mijn naam is Amara Thompson, voorheen Amara Mitchell. Ik denk dat u documenten heeft die betrekking hebben op mijn vader, Robert Mitchell.”
« Mevrouw Mitchell, we hebben op uw telefoontje gewacht. Ik verbind u direct door met meneer Harrison. »
Een bekende stem klonk aan de lijn. « Amara, met rechter Harrison. Wat fijn dat je eindelijk contact hebt opgenomen. »
Rechter Harrison – dezelfde naam als de rechter die mijn scheidingszaak behandelt.
‘Ik snap het niet. U bent toch de rechter in mijn echtscheidingszaak?’
Hij grinnikte. « Nee, eigenlijk niet. Dat is mijn vrouw, rechter Patricia Harrison. Ik ben nu met pensioen en houd me voornamelijk bezig met nalatenschapsplanning. Uw vader was een van mijn oudste cliënten. »
Die middag reed ik naar het kantoor van Harrison and Associates in het financiële district. Rechter Harrison ontmoette me persoonlijk in de lobby; een voorname man van in de zeventig met zilvergrijs haar en vriendelijke ogen die me aan mijn vader deden denken.
‘Je lijkt sprekend op je moeder,’ zei hij. ‘Je vader had het voortdurend over jullie beiden.’
In zijn kantoor opende hij een dikke map en spreidde documenten over de tafel uit.
“Laat me je laten zien wat je vader heeft gebouwd.”
Het eerste document was een uitgebreid overzicht van de bezittingen waar ik duizelig van werd. De nalatenschap van Robert Mitchell was iets meer dan acht miljoen dollar waard.
‘Acht miljoen?’ fluisterde ik.
« Uw vader was bijzonder goed in het opsporen van ondergewaardeerde panden en zakelijke kansen, » legde rechter Harrison uit.
Hij liet me eigendomsbewijzen zien van twaalf commerciële panden, waaronder het kantorencomplex waar Dereks bedrijf gevestigd was. Mijn vader was drie jaar lang Dereks huisbaas geweest.
“Maar hoe kreeg hij dit allemaal voor elkaar terwijl hij als conciërge werkte?”
“Je vader was een meester in het scheiden van zijn privéleven. De meeste van zijn zakenpartners kenden hem als Bob Mitchell, een succesvolle investeerder. Ze hadden geen idee dat hij ‘s nachts ook als conciërge werkte.”
Toen liet Harrison me iets zien waardoor ik even mijn adem inhield: een observatierapport dat mijn vader twee jaar geleden over Derek had laten maken.
‘Je vader maakte zich zorgen over de zakelijke praktijken van je man,’ zei hij voorzichtig.
Het rapport beschreef Dereks zakelijke activiteiten in detail, inclusief bewijs van offshore-rekeningen en documentatie van dubieuze financiële transacties. Mijn vader wist al lang van Dereks verborgen bezittingen af voordat ik de affaire ontdekte.
‘Waarom heeft hij het me niet verteld?’
“Hij wilde dat je zelf beslissingen nam over je huwelijk. Maar hij wilde er ook voor zorgen dat je een sterke onderhandelingspositie zou hebben als Derek ooit zou proberen je financieel in de steek te laten.”
Hij overhandigde me nog een document: een gedetailleerd dossier over Dereks affaire met Candace, inclusief foto’s en financiële gegevens.
« Je vader heeft ervoor gezorgd dat alles via de juiste kanalen is verkregen, » zei Harrison.
Vervolgens liet hij me het laatste stuk zien: het testament van mijn vader, dat door administratieve vertragingen nooit officieel was afgehandeld – opzettelijke vertragingen bedoeld om ervoor te zorgen dat ik precies op het juiste moment zou erven.
‘Er is nog één ding,’ zei Harrison, terwijl hij me een verzegelde envelop overhandigde.
Binnenin bevond zich een bankcheque van $50.000 en een briefje:
Voor directe onkosten en juridische kosten. Laat je door niemand de les lezen, schat. Je bent de dochter van Robert Mitchell, en dat betekent wel degelijk iets in deze stad.
‘Wat gebeurt er vervolgens?’ vroeg ik.
Harrison glimlachte. « Vervolgens zorgen we ervoor dat uw scheidingsprocedure uw werkelijke financiële situatie weerspiegelt. En we zorgen ervoor dat Derek begrijpt dat vreemdgaan met de dochter van Robert Mitchell de grootste fout in zijn zakelijke carrière was. »
Voor het eerst in maanden voelde ik me krachtig.
De rechtszaal
[Een week later vindt de hervatting van de hoorzitting plaats]
Op de ochtend van de rechtszitting trok ik het donkerblauwe pak aan dat ik speciaal voor deze dag had gekocht. Ik wilde er professioneel en sterk uitzien.
Derek reed apart naar de rechtbank, en hij zag eruit als een man die op het punt stond de grootste deal van zijn leven te sluiten.
‘Zijn jullie er klaar voor dat dit voorbij is?’ vroeg hij die ochtend bij de koffie.
‘Meer klaar dan je denkt,’ antwoordde ik.
Bij de rechtbank wachtte mevrouw Patterson samen met rechter Harrison, die een aktentas vol documenten bij zich droeg.
In de rechtszaal oogden Derek en zijn advocaat Preston ontspannen en zelfverzekerd. Candace glipte in haar rode jurk via de achterdeur naar binnen.
Rechter Patricia Harrison kwam stipt om 9:00 uur binnen. « We zijn hier vandaag bijeen voor de afronding van de echtscheidingsprocedure in de zaak Thompson tegen Thompson. Meneer Preston, ik neem aan dat u het definitieve schikkingsvoorstel van uw cliënt wilt presenteren. »
Preston stond zelfverzekerd en schetste Dereks voorgestelde verdeling: ik zou het huis met hypotheek, de oude Honda en 1500 dollar alimentatie per maand krijgen. Derek zou zijn bedrijf, BMW, boot en pensioenrekeningen behouden.
‘Edele rechter,’ besloot Preston, ‘mijn cliënt is meer dan eerlijk geweest.’
Rechter Harrison keek me aan. « Mevrouw Thompson, accepteert u deze schikking? »
Ik stond langzaam op. « Nee, edelachtbare, dat doe ik niet. »
Dereks glimlach verdween.
Mevrouw Patterson stond naast me. « Edele rechter, we hebben belangrijke nieuwe informatie die de verdeling van de bezittingen wezenlijk beïnvloedt. »
Preston sprong op. « Bezwaar! Dit is overduidelijk een vertragingstactiek. »
‘Eigenlijk,’ antwoordde mevrouw Patterson, ‘kwam deze informatie pas gisteren beschikbaar vanwege administratieve vertragingen bij de afwikkeling van de nalatenschap van haar vader.’
Rechter Harrison boog zich voorover. « Wat voor soort informatie? »
« Uit documenten blijkt dat mevrouw Thompson aanzienlijke geërfde bezittingen heeft die voorheen niet openbaar zijn gemaakt. Bovendien hebben we bewijs dat meneer Thompson aanzienlijke huwelijksvermogens heeft verborgen via offshore-rekeningen. »
Dereks gezicht werd wit. Preston fluisterde paniekerig in zijn oor.
Rechter Harrison bestudeerde de documenten. « Dit lijkt nogal complex. Ik denk dat we dit bewijsmateriaal zorgvuldig moeten onderzoeken. »
Op dat moment stond rechter Harrison, de gepensioneerde rechter, op in de publieke tribune.
« Edele rechter, als ik u mag benaderen, ik ben de executeur-testamentair van de nalatenschap van Robert Mitchell en kan u wellicht wat meer duidelijkheid verschaffen. »
Derek draaide zich abrupt om, alsof hij het herkende.
‘Wacht even,’ zei Derek, met een trillende stem. ‘Wat is hier aan de hand?’
Rechter Patricia Harrison knikte naar haar echtgenoot om dichterbij te komen. Na een kort gesprek sprak ze de rechtszaal toe.
« De heer Harrison zal informatie presenteren over de erfenis van mevrouw Thompson, die vertraging heeft opgelopen vanwege problemen met de afwikkeling van de nalatenschap. »
Rechter Harrison opende zijn aktentas. « Edele rechter, ik heb hier het testament van Robert Mitchell, dat door administratieve vertragingen na zijn overlijden vijf jaar geleden nooit officieel is afgehandeld. »
Derek boog zich voorover en probeerde aandachtig te luisteren.
