Rechercheurs werken samen met Daniel om aanwijzingen te vinden. Hij herinnert zich bepaalde huizen, de geur van chemicaliën, de namen van de mannen die hem bewaakten. Elk detail zou de sleutel kunnen zijn tot het vinden van Miguel en Sofia.
Maar tijd is cruciaal. Criminele netwerken veranderen voortdurend en herinneringen vervagen. De tijd dringt.
Ondertussen blijft Daniel beschermd. Zijn trauma is diep. Hij spreekt weinig en staart vaak voor zich uit alsof hij de verloren jaren herbeleeft.
Toch gaf hij, toen hem gevraagd werd waarom hij die dag belde, een eenvoudig antwoord:
« Omdat ik wist dat mama nog steeds op mij zou wachten. »
Epiloog
Het verhaal van Morales heeft het nationale debat over de duizenden vermiste kinderen in Mexico nieuw leven ingeblazen. Hun gezichten verschijnen op posters, in kranten en op sociale media, maar al te vaak blijven hun zaken onopgemerkt.
Maar voor één familie barstte de nachtmerrie net genoeg open, waardoor er weer hoop ontstond.
Guadalupe houdt haar zoon nu stevig vast en weigert hem los te laten. Ze weet dat de strijd nog niet voorbij is. Miguel en Sofia zijn nog steeds vermist. Maar Daniels terugkeer geeft haar een reden om te blijven ademen, te blijven vechten en te blijven zoeken.
Want als een kind na negen jaar stilte kan terugkeren, dan zijn er misschien, heel misschien, wonderen mogelijk.
