Een slaaphouding op zich mag nooit als diagnostisch bewijs voor een haperende relatie worden gebruikt. Zoek in plaats daarvan naar gelijktijdige indicatoren:
Een slaaphouding op zich mag nooit als diagnostisch bewijs voor een haperende relatie worden gebruikt. Zoek in plaats daarvan naar gelijktijdige indicatoren:
- Aanhoudend gebrek aan fysiek contact: Heeft het gebrek aan contact tijdens de slaap zich ook doorgezet in het wakkere leven (minder handen vasthouden, korte of afwezige begroetingen)?
- Verminderde verbale intimiteit: Is de communicatie puur logistiek geworden (alleen nog maar over rekeningen of kinderen) zonder emotionele uitwisseling?
- Verhoogde prikkelbaarheid: Vertoont de partner overdag merkbare stemmingswisselingen of angstgevoelens, wat wijst op innerlijke onrust die hij of zij moeilijk kan verwerken?
Als de rugligging gepaard gaat met een verstoring van de communicatie overdag of een gebrek aan emotionele uitwisseling, dan bevestigt de slaaphouding een bestaand probleem in plaats van de oorzaak ervan.
IV. De kernboodschap: Vertrouwen op de verbinding met je waaktoestand.
De meeste stellen die regelmatig rug-aan-rug slapen, genieten van lange, gezonde en bevredigende relaties. De slaaphouding is meestal een zeer effectief compromis dat ervoor zorgt dat beide partners de nodige herstellende rust krijgen zonder de subtiele intimiteit van nabijheid op te offeren.
Het belangrijkste inzicht is dat de ware gezondheid van een relatie altijd tot uiting komt in de verbinding tijdens het wakker zijn , niet tijdens het slapen. De slaaphouding is slechts een weerspiegeling van de emotionele toestand waarmee men naar bed gaat.
Als jij of je partner rug aan rug slapen, is dat meestal geen probleem. Vaak gaat het er gewoon om de meest comfortabele en stabiele manier van rusten te vinden, terwijl je toch een diepgaande en hechte band met elkaar behoudt.
