Hoofdstuk II: het spel begint
Leona voelde haar hart sneller en sneller kloppen. Er hing spanning in de lucht en de stilte op kantoor was bijna voelbaar. Adrian hield haar aktetas nog steeds in zijn hand, maar hij keek alleen naar haar. Er was meer dan erkenning in zijn ogen–het was schuld, spijt, en misschien… angst.
“Het ziet er allemaal erg slecht uit,” sprak hij eindelijk zachtjes. “Ik zweer het, Ik wist niet dat jij het was.”Vandaag heb ik je gegevens gezien.
Leona tilde haar kin op.
“Dat is goed. Want nu heb je een kans om me te helpen. Weet je nog hoe ik je gered heb? Nu is het jouw beurt.
Adrian knikte zonder een woord te zeggen.
– Ik zal de documenten, rapporten, aanbevelingen controleren. En … Ik zal proberen je te helpen. Maar het zal verstandig moeten worden gedaan.
De eerste stap
De volgende dag had Leona haar eerste “officiële” gesprek met Adrian, waarin ze haar versie van de gebeurtenissen kon vertellen. Uiteindelijk beloofde Adrian haar een onafhankelijk psychiatrisch onderzoek te geven-buiten de instelling.
Als je hier legaal weg wilt, hebben we een second opinion nodig. Ik heb een vriend die niet toegeeft aan druk.
Ondertussen had Adrian verschillende getuigenissen van het personeel verzameld. Iedereen zei hetzelfde – Leona veroorzaakte geen problemen, ze was kalm, rationeel, beleefd. Geen agressie, geen hallucinaties. Gewoon… een gezonde vrouw zit opgesloten in een kooi.
Victor begint nerveus te worden
Toen Victor naar een vergadering werd geroepen, werd hij zichtbaar gespannen. Hij probeerde de schijn van een zorgzame echtgenoot te behouden, maar iets in zijn stem verraadde bezorgdheid.
“Ik bedoelde het goed voor haar. Ik zweer het, ” zei hij tegen Adriaan. – Na de dood van haar vader was haar hart gebroken. Ze huilde, schreeuwde, zei vreemde dingen.
Leona zat naast hem, stil.
Of misschien ben je gewoon boos dat alles wat over is van mijn vader naar mij is gegaan? “Wat is het?”vroeg ze koud. “Ben je ineens geïnteresseerd in mijn ‘behandeling’?”
Victor gaf geen antwoord. Zijn gezicht bleek.
– Leona is volledig bij bewustzijn en stabiel. Adrian verbrak de gespannen stilte. – En binnenkort hebben we een onafhankelijk medisch rapport. Als ze bevestigt wat we hier zien, moet ze vrijgelaten worden.
Externe beoordeling
Een week later verscheen het rapport van een onafhankelijke psychiater. Het is ondertekend, bedrukt, ondubbelzinnig: “de patiënt heeft geen symptomen van een psychische stoornis. Er is geen reden voor verdere behandeling”
