De uitnodiging voor Garretts verlovingsfeest kwam op het allerlaatste moment. Een symbolische uitnodiging, ongetwijfeld om gezichtsverlies te voorkomen. Ik wilde bijna afslaan, maar iets dwong me om te komen. Koppige nieuwsgierigheid misschien. De naïeve hoop dat er iets veranderd was. Dat was niet het geval.
Ik stond in spijkerbroek en laarzen bij de ingang van mijn eigen hotel, volkomen op mijn gemak. Mijn outfit was waarschijnlijk meer waard dan die van Sloan, maar dat was niet te merken. Echt geld hoef je niet te etaleren.
Ik zag mijn moeder, Patricia, druk bezig de lof van de aanstaande bruid te zingen. Garrett stond naast Sloan, stralend, ervan overtuigd dat hij de jackpot had gewonnen. Hij wist alleen nog niet dat hij een verliezend lot in handen had.
Kort daarna ving ik een telefoongesprek op tussen Franklin Whitmore, Sloans vader. Hij had het over geld, een essentieel huwelijk en de zogenaamd rijke familie Burns. Ik kreeg de rillingen. Mijn familie had geen geld. Het huis van mijn ouders was nog steeds hypotheekvrij – een hypotheek die ik al jaren in stilte aan het aflossen was.
Alles werd ineens duidelijk. De Whitmores hadden hun berekeningen gemaakt. Ze dachten dat Garrett de bron van het geld was. Ze hadden een denkbeeldig fortuin vermoed en besloten daaraan vast te houden.
Ik vroeg Wesley Crane, mijn algemeen directeur, om de zaak te onderzoeken. De resultaten waren snel en huiveringwekkend: enorme schulden, fraudeonderzoeken, meerdere identiteiten. Sloan Whitmore was niet Sloan. Haar echte naam was Sandra Williams. Dit huwelijk was geen liefdesverhaal, maar een ontsnappingsplan.
Een deel van mij wilde het laten gebeuren. Dat mijn broer en ouders de waarheid op eigen kosten zouden ontdekken. Maar ondanks alles waren ze mijn familie. Dus koos ik ervoor om in actie te komen.
Precies om 9 uur ‘s avonds, toen Franklin zijn glas hief om te proosten, lichtten de schermen achter hem op. De glimlachen verstijfden. Documenten flitsten voorbij: rechtbankdossiers, bewijsmateriaal van fraude, krantenartikelen. Het masker viel af.
Toen de federale agenten de kamer binnenkwamen, was de stilte oorverdovend. Garrett begreep het. Hij nam afstand van Sloan. Ze schreeuwde, probeerde me te bereiken, voordat ze werd overmeesterd.
