Volgens Robbert is dit dan ook zijn laatste poging om aan te kaarten wat er volgens hem misgaat. “Het gaat mij niet om strijd of gelijk. Het gaat me om mijn vader, en om respect voor zijn herinnering. Die verdient geen sensatie, geen verdeeldheid — maar rust.”
Publieke reacties
Het publieke eerbetoon aan Belinda Meuldijk heeft voor veel lof gezorgd, ook van mensen binnen de Nederlandse muziekwereld. Haar bijdragen aan het oeuvre van Rob de Nijs zijn onmiskenbaar. Maar de openhartigheid van Robbert werpt ook een andere blik op het persoonlijke drama dat zich achter de schermen afspeelt.
De kloof tussen moeder en zoon roept vragen op die verder reiken dan hun individuele verhaal. Hoe ga je om met de herinnering aan een overleden dierbare? En wie ‘mag’ dat verhaal vertellen?
Een onzekere toekomst
Of de relatie tussen Belinda en Robbert ooit nog hersteld wordt, blijft onzeker. De woorden over en weer zijn hard, en het verdriet is voelbaar. Maar in beide verhalen klinkt ook iets anders door: de pijn van gemis, van onbegrepen gevoelens, en van een gedeeld verleden dat uiteen lijkt te vallen.
In haar bericht aan Robbert schreef Belinda nog: “Ik hoop dat je op een dag begrijpt dat ik altijd heb gehandeld vanuit liefde, al komt dat niet altijd zo over.”
Voor nu blijft de afstand tussen hen tastbaar, en rest slechts de hoop dat tijd, stilte en misschien een nieuwe ontmoeting ooit kunnen leiden tot verzoening.
Als je wilt doorgaan, klik op de knop onder de advertentie ⤵️
Advertentie
