🔄 Een kwestie van context en toon
Natuurlijk betekent dit niet dat iedereen die een duimpje gebruikt onbeleefd is. Integendeel – voor veel mensen van eerdere generaties is het een vriendelijk, neutraal gebaar. In de tijd van sms’jes en korte chatberichten was het een efficiënte manier om “OK” of “mee eens” te zeggen.
Het probleem is dat digitale communicatie geen intonatie of gezichtsuitdrukking bevat. Alles hangt af van interpretatie. En in dat vacuüm vullen verschillende generaties de leegte op hun eigen manier in.
🌍 Wat kunnen we hiervan leren?
Het debat over de duim omhoog-emoji is misschien op het eerste gezicht onbelangrijk. Maar eigenlijk raakt het aan iets groters: hoe we elkaar begrijpen – of juist niet – in een wereld waarin communicatie steeds sneller, digitaler en symbolischer wordt.
Wat voor de één een vriendelijk gebaar is, kan voor de ander een kil signaal zijn. En dat is geen kwestie van wie “gelijk” heeft, maar eerder van luisteren naar elkaars taal.
