« We moeten haar beschermen en haar alles leren, » verklaarde Danny.
« Net zoals Belinda ons beschermde en leerde, » voegde Tommy wijs toe.
Vijf jaar nadat Belinda voor het eerst het Whitaker-huis binnenliep, was het gezin onherkenbaar geworden ten opzichte van de gebroken, rouwende mensen die ze ooit waren geweest. De jongens, inmiddels elf, waren excellente leerlingen die bekendstonden om hun vriendelijkheid en empathie. Ze hielpen vaak jongere kinderen die het moeilijk hadden, gebruikmakend van de emotionele wijsheid die Belinda hun had bijgebracht.
John had zijn bedrijf uitgebreid met een stichting die alleenstaande ouders en rouwende families ondersteunde. Hij had geleerd dat zijn grootste succes niet in geld werd gemeten, maar in de liefde en stabiliteit die hij zijn gezin bood.
Belinda was een adviesbureau begonnen om andere gezinnen te helpen die te kampen hadden met verlies en gedragsproblemen. Ze schreef een boek over het helen van rouw bij kinderen, dat een bestseller werd.
De kleine Lily groeide op met meer liefde dan een kind zich maar kon wensen, met drie oudere broers die dol op haar waren en ouders die hadden geleerd dat de sterkste gezinnen vaak de gezinnen zijn die met liefde zijn opgebouwd.
Elk jaar op de sterfdag van Sarah bezocht de familie samen haar graf. Maar in plaats van een trieste gebeurtenis werd het een viering van hoe liefde voortduurt, zelfs na verlies.
« Mama, » zeiden de jongens dan, « we willen je graag kennis laten maken met Belinda en Lily. We denken dat je ze heel leuk zult vinden. En papa lacht nu weer, dus je hoeft je geen zorgen meer om ons te maken. »
De media die de Whitaker-drieling ooit als duivelse kinderen afschilderden, presenteerden hen nu als een voorbeeld van veerkracht en genezing. Maar John en Belinda gaven niets meer om de publieke opinie. Ze hadden geleerd dat de enige meningen die ertoe deden, die waren van mensen die hun familie echt kenden en liefhadden.
Toen Belinda op een avond de jongens instopte, keek Tommy haar vol vertrouwen en liefde aan.
« Belinda, » zei hij, « ik ben blij dat je ons niet in de steek hebt gelaten zoals alle andere oppassen deden. »
« Ik zou je nooit kunnen opgeven, lieverd, » antwoordde Belinda. « Jullie drieën hebben me geleerd wat ik echt met mijn leven moest doen. »
« Wat is dat? »
« Ik hou voor altijd van je. »
En dat is precies wat ze deed.
Het verhaal van de onmogelijke drieling van de miljardair was het verhaal geworden van hoe gebroken harten kunnen helen met geduld, begrip en onvoorwaardelijke liefde. Soms zijn de moeilijkste kinderen degenen die de meeste liefde nodig hebben. En soms zijn de mensen die op papier het minst gekwalificeerd lijken, juist degenen die wonderen met hun hart kunnen verrichten.
