Ze vertrokken. Maria deed rustig de deur achter hen dicht. Ze keek op haar horloge – het was een uur voordat de kinderen naar bed gingen.
Ze opende haar laptop. Ze moest haar rapport afmaken. Sinds ze bij het advocatenkantoor werkte, had ze het gevoel dat haar wereld groter was geworden. Het was niet makkelijk, maar het was wel haar eigen wereld.
De kinderen kwamen naar haar toe.
« Mam, kunnen we het verhaal over de draak voorlezen voor het slapengaan? »
« Tuurlijk, lieverd. » Maar deze keer lees jij mee en luister ik alleen maar, oké?
Ze lachten.
Haar leven was niet langer perfect op papier, maar het was echt. En met elke dag die voorbijging, had Maria het gevoel dat ze haar eigen verhaal schreef. Ze speelde niet zomaar een rol, ze was de auteur.
En dat was nog niet het einde. Maar voor het eerst… was ze niet bang voor wat haar te wachten stond.
