Haar zorgvuldige aandacht voor detail en natuurlijke intelligentie maakten indruk op beide mannen. Belangrijker nog, ze begon zich voor het eerst in haar leven gewaardeerd en gewaardeerd te voelen. Thomas vroeg consequent haar mening over belangrijke beslissingen, en Samuel behandelde haar als de dochter die hij nooit had gehad.
De transformatie was niet alleen emotioneel, maar ook fysiek. De regelmatige maaltijden, het buitenwerk en het oprechte geluk begonnen zich in haar uiterlijk te openbaren. Ze droeg nog steeds overgewicht, maar haar houding rechtte en straalde van zelfvertrouwen, en haar ogen begonnen te stralen van leven.
Op een besneeuwde decemberavond, terwijl ze samen bij de open haard zaten te lezen, legde Thomas zijn boek neer en keek Margaret met een ongewone ernst aan. « Margaret, ik moet iets zeggen, en ik hoop dat je het niet beledigd opvat. » Margaret voelde haar hart overslaan van bezorgdheid.
Had ze iets verkeerd gedaan? Toen deze regeling begon, dacht ik dat we een partnerschap zouden ontwikkelen dat ons beiden goed uitkwam, vervolgde Thomas voorzichtig. Maar ergens onderweg zijn mijn gevoelens compleet veranderd. Hij pauzeerde even en verzamelde al zijn moed.
Ik ben van je gaan houden, niet als zakenpartner of huishoudhulp, maar als de vrouw met wie ik mijn leven wil delen. Je brengt vreugde, intelligentie en warmte in alles wat je aanraakt. Margaret voelde de tranen in haar ogen springen.
Thomas, ik. Je hoeft nu niet te antwoorden, zei hij snel. Ik wilde je alleen laten weten dat als je er ooit voor kiest om dit huwelijk in alle opzichten echt te maken, het mij de gelukkigste man op aarde zou maken. Margaret keek naar deze vriendelijke, succesvolle, oprechte man die haar in zes maanden meer respect en genegenheid had getoond dan haar eigen familie in 24 jaar…
Ik hou ook van jou, zei ze zachtjes. Je hebt me iets gegeven wat ik nooit had verwacht: een plek waar ik gewaardeerd word om wie ik ben, niet beoordeeld om wie ik niet ben.
Het voorjaar daarop hielden ze een tweede huwelijksceremonie, ditmaal als een viering van de liefde in plaats van een verplichting.
Margaret was uitgegroeid tot een zelfverzekerde, stralende vrouw die zowel het huishouden als belangrijke onderdelen van het boerenbedrijf met vaardigheid en intelligentie beheerde.
Toen haar familie erachter kwam dat Thomas rijk was en een hoge status had in de gemeenschap, probeerden ze het contact te herstellen.
Margaret wees hun toenaderingspogingen beleefd maar vastberaden af. Ze had geleerd dat een echt gezin ontstaat door liefde en respect, niet door verplichting.
Jaren later, terwijl Margaret hun kinderen zag spelen op dezelfde boerderij waar zij ooit met een koffer en een gebroken hart had gestaan, dacht ze na over de onverwachte wendingen die het leven kan nemen. Thomas had haar veel meer gegeven dan financiële zekerheid of sociale status.
Hij had haar het geschenk gegeven om zichzelf door liefdevolle ogen te zien en te ontdekken dat haar waarde nooit bepaald werd door haar uiterlijk of de bekrompen verwachtingen van haar familie.
Ze had haar thuis gevonden, niet alleen op de uitgestrekte velden van de boerderij van Brennan, maar in het hart van een man die van haar hield precies zoals ze was.
