Een vrouw in het vliegtuig zette haar voeten op de stoel van mijn man – ik kon het niet uitstaan en nam wraak op haar
Dat is het, dat is genoeg.
Ik kon het drankkarretje door het gangpad horen rijden, waardoor ik mijn plan gemakkelijk kon uitvoeren.
Een drankwagentje aan boord | Bron: Midjourney
« Wat kan ik voor jullie inschenken? » vroeg de stewardess aan Alton en mij.
« Ik neem een gin-tonic », antwoordde Alton zonder aarzeling.
« En ik neem een flesje water, » zei ik.
Een fles water | Bron: Midjourney
Ik draaide de dop langzaam los en zonder een slok te nemen, glimlachte ik.
« Wat doe je? » vroeg hij, zijn ogen lichtjes vernauwd.
“Vertrouw me,” antwoordde ik.
Ik leunde nonchalant achterover in mijn stoel, kantelde de fles en goot de helft van de inhoud over de tas van de vrouw die tussen haar stoel en die van mijn man geklemd zat.
Een vrouw met een waterfles | Bron: Midjourney
Het water sijpelde in de stof, waardoor deze onmiddellijk zwart werd.
Petty Crystal was er om te spelen.
Maar de vrouw had nog steeds niet door wat ik had gedaan.
Toen nam ik de rest van het drankje van mijn man.
« Crystal, » zei hij grinnikend. « Ik weet precies wat je van plan bent. »
Een gin-tonic | Bron: Midjourney
« Laat mij dat dan maar doen, » zei ik.
Ik reikte door de armleuning en richtte mijn blik recht op zijn voeten. Ik dronk het glas leeg.
“Bah!” schreeuwde de vrouw, terwijl ze haar voeten zo snel naar achteren bewoog dat ze haar vriendin bijna schopte.
Ze trok aan mijn mouw en keek me duister aan.
« Heb je nou net je drankje op mijn voeten laten vallen? » vroeg ze.
Close-up van een geschokte vrouw | Bron: Midjourney
Ik draaide mij naar hem om en zette een zo onschuldig mogelijke blik op.
« Oh, het spijt me zo. De turbulentie en zo. Ik had er geen controle over. »
De vrouw opende haar mond om te protesteren, maar ze leek er nog eens over na te denken.
In plaats daarvan mompelde ze iets en draaide zich om naar haar vriendin, die haar met grote ogen aanstaarde.
Close-up van een glimlachende vrouw | Bron: Midjourney
Ik kon flarden van hun gesprek opvangen. Er klonk iets door over hoe walgelijk ik was en hoe onbeleefd wij waren.
