Deze casus benadrukt een terugkerend probleem op sommige spoedeisende hulpafdelingen: er wordt geen rekening gehouden met de medische voorgeschiedenis en er bestaat de neiging om snel een diagnose te stellen, zonder diepgaand onderzoek.
Een proces wegens onvrijwillige doodslag
Twaalf jaar na het incident werd de arts die het kind had onderzocht, berecht voor doodslag. In tranen gaf hij op de getuigenbank toe dat hij een fout had gemaakt en dat hij “niet de juiste beslissing had genomen”. Zijn collega’s wijzen erop dat het een kwestie van beoordeling was, een fout met helaas ernstige gevolgen.De officier van justitie vorderde vrijspraak van de arts, maar de definitieve beslissing viel pas op 5 februari. De meningen over deze zaak zijn verdeeld: sommigen vinden dat de fout een exemplarische straf verdient, terwijl anderen het een menselijke fout vinden.
Hoe kunnen dergelijke medische fouten worden vermeden?
Gezien deze tragedies kunnen verschillende maatregelen worden genomen om diagnostische fouten te verminderen:
