Na verloop van tijd begint er iets subtiels te veranderen. Het glas water voelt niet langer als hydratatie, maar als respect. Je huid weerspiegelt dit op een ingetogen manier. Je stemming stabiliseert zich voldoende om het daadwerkelijk op te merken. Verlangens nemen af. Je energie wordt minder grillig. Je voelt je minder alsof je van de ene schok naar de andere stort, maar meer alsof je de dag doorkomt met een basis van stabiliteit. Geen opwinding. Geen gehaastheid. Uithoudingsvermogen.
Er vindt ook een psychologische verandering plaats, een die je gemakkelijk over het hoofd ziet, maar die je moeilijk afleert als je er eenmaal aan gewend bent. Elke ochtend houd je je aan deze belofte – hoe klein ook – en verzamel je bewijs dat je jezelf kunt vertrouwen. Geen toespraken. Geen grootse voornemens. Gewoon een simpele handeling, die je herhaalt. Vandaag een glas. Morgen nog een. Het wordt een stille relatie met je eigen woord. Je zei dat je dit zou doen, en je hebt het gedaan. Niemand heeft het gezien. Niemand heeft je beloond. Dat is precies de bedoeling.
Consistentie bouwt iets diepers op dan motivatie ooit zou kunnen. Het vergroot je zelfvertrouwen. Elke ochtend wordt een oefening in betrouwbaarheid. Je verschijnt op een manier die geen energie vereist die je nog niet hebt. Je hoeft niet geïnspireerd te zijn. Je hoeft alleen maar bereid te zijn. Die bereidheid werkt exponentieel.
