Katherina verstijfde, haar hart bonsde in haar borstkas toen de schaduw dichterbij kwam. De stem behoorde toe aan meneer Henson – Michaels naaste medewerker, dezelfde man die ze naast hem had zien zitten tijdens talloze bestuursvergaderingen. Zijn silhouet werd met elke stap groter en de glinstering in zijn ogen was kouder dan staal.
« Ik heb je gewaarschuwd, schoonmaakster, » zei hij met een lage, venijnige stem. « Je had onzichtbaar moeten blijven. »
Katherina deinsde langzaam achteruit, de flashdrive die Michael haar had gegeven stevig vastklemmend. Haar gedachten raasden. Ze had geen bondgenoten, geen ontsnappingsplan en geen idee wie ze kon vertrouwen.
« Wat wil je? » vroeg ze met trillende stem.
Meneer Henson stapte het licht in en toonde een tevreden glimlach. « Je hebt iets dat niet van jou is. »
Ze klemde de schijf steviger vast. « Michael gaf hem aan mij. Hij zei dat er bewijs in zat – bewijs van fraude. »
Henson lachte somber. « En nu is hij bewusteloos. Handig, toch? »
Katherina’s blik dwaalde naar de trap. Als ze de studeerkamer maar kon halen, kon ze zich misschien opsluiten en om hulp roepen. Maar Henson blokkeerde de weg al.
« Denk je dat je bijzonder bent omdat je hem hebt gered? » sneerde hij. « Je bent maar een schoonmaakster. Een niemand. En nu bemoei je je met zaken die ver buiten je bevoegdheid liggen. »
« Ik ben misschien wel schoonmaker, » zei ze, haar stem werd steeds zelfverzekerder, « maar ik ben niet dom. Ik weet wat jij gedaan hebt. »
Hensons glimlach verdween. « Dus je weet wat er gebeurt met mensen die te veel weten. »
Plotseling klonken er voetstappen achter hem. Een tweede figuur verscheen: Michaels persoonlijke chauffeur, met een telefoon in zijn hand.
« De politie is onderweg, » zei hij vastberaden. « Ik heb alles gehoord. »
Hensons gezicht vertrok van woede. « Jij verrader! »
Maar voordat hij kon bewegen, stapte de chauffeur naar voren en beschermde Katherina. « Je bent klaar, Henson. »
Sirenes loeiden in de verte. Henson draaide zich om en rende naar de achterdeur, maar twee bewakers hielden hem tegen. Hij werd tegen de grond geslagen, Katherina nog steeds met de flashdrive in haar handen.
Michael werd met spoed naar het ziekenhuis gebracht en binnen enkele dagen werd de inhoud van de harde schijf onthuld. Corruptie binnen het management kwam aan het licht. Henson en enkele anderen werden gearresteerd. De media barstten los met koppen: « Cleaner legt fraude van miljardair bloot » en « Kiss of life verandert in bedrijfsschandaal. »
Maar Catherine was niet geïnteresseerd in roem. Het enige wat haar telde, was dat Michael herstelde.
Een paar weken later stond hij naast haar in de tuin van zijn huis, gezonder, sterker en kalmer dan ooit.
« Je hebt alles veranderd, » zei hij zachtjes.
Ze glimlachte. « Ik heb gedaan wat iedereen had moeten doen. »
« Nee, » antwoordde hij, terwijl hij haar hand pakte. « Je deed wat niemand anders durfde. »
Vanaf die dag was Catherine niet langer onzichtbaar. Ze werd Michaels meest vertrouwde adviseur, een symbool van moed en integriteit. En terwijl de wereld haar zag als de vrouw die de miljardair met een kus weer tot leven bracht, zag Michael iets veel waardevollers in haar:
De vrouw die hem een tweede kans gaf – niet alleen op het leven, maar ook om de man te worden die hij moest zijn.
