« Pardon, jongeman, zou je me kunnen helpen? » vroeg ze vriendelijk.
« Wat wil je? » gromde hij, nog steeds naar de telefoon starend.
« Je hoeft niet stout te zijn, » antwoordde Betty zachtjes. « Ik heb alleen hulp nodig bij het vinden van een trouwjurk. Ik ga hierin trouwen… »
Alleen ter illustratie:
‘Luister, oma,’ onderbrak hij haar, ongeduldig zuchtend. « Laat me ons allebei wat tijd besparen. Aan je outfit te zien, kan ik al zien dat je je hier niets kunt veroorloven. Er is een kringloopwinkel een paar straten verderop – je zult zeker vinden wat je zoekt. »
« Werkelijk? Je kunt het op het eerste gezicht zien, hè? » zei Betty met teleurstelling in haar stem.
« Vat het niet persoonlijk op, schat, » antwoordde Mike. « Ik doe ons allebei een plezier. Het heeft geen zin om elkaars tijd te verspillen. »
‘Nou,’ zei Betty kalm, ‘als je me niet respecteert als klant, respecteer me dan in ieder geval als ouderling.’
« Ja, het maakt niet uit, » mompelde Mike, terwijl hij nauwelijks aandacht aan haar schonk.
Op dat moment kwam er een andere vrouw binnen – jong, stijlvol, rijkdom uitstralend. Mike sprong meteen op, breed glimlachend, en liep naar haar toe.
« Hallo! Oh, je ziet er absoluut prachtig uit, schat! Waar kunnen we je vandaag mee helpen? » vroeg hij enthousiast.
Cassey kwam net op tijd terug uit de achterkamer om Betty’s ontmoedigde gezicht op te merken. Ze zette de dozen neer en liep meteen naar haar toe.
« Goedemorgen, mevrouw! Heb je al geholpen? » vroeg Cassey hartelijk.
« Nee, ik denk dat je collega denkt dat ik zijn tijd niet waard ben. Zou je me kunnen helpen? » zei Betty, terwijl ze een blik wierp op Mike, die nu met de nieuwe klant aan het lachen was.
« Oh, maak je geen zorgen over hem, » antwoordde Cassey. « Nu, waar ben je naar op zoek? »
« Ik ga deze zomer trouwen, » zei Betty blij. « En ik wil er helemaal voor gaan. »
« Gefeliciteerd! Een bruiloft in de zomer klinkt geweldig. Ik denk dat ik iets precies goed voor je heb. Volg mij, » zei Cassey, terwijl ze haar naar de jurken leidde.
« Je hebt gehoord wat ze zeggen over aannames, nietwaar? »
Ter illustratie
bracht Cassey Betty een paar jurken om te passen, en tot haar vreugde werd Betty verliefd op een van de duurste outfits in de winkel. Ondertussen probeerde de jonge klant, die een « influencer » is, bijna acht jurken, nam foto’s in elk van hen voordat hij doorging naar de volgende.
‘Het spijt me, mevrouw,’ zei Mike met opeengeklemde tanden. « Je hebt bijna acht jurken gepast en in alle jurken foto’s gemaakt. Welke ben je van plan te kopen? »
« Uhm… Eigenlijk denk ik niet dat ik iets zou kopen, » zei ze terloops, terwijl ze nog een selfie van zichzelf nam.
« Wat?! Was je überhaupt van plan om iets te kopen? » – flapte Mike eruit.
« Doe het rustig aan », zei ze met een knipoog. « Samen had ik gewoon een paar foto’s nodig voor sociale media. »
« Meen je dat? » vroeg Mike verbijsterd.
« Sorry, kerel! » piepte ze terwijl ze hem de jurk overhandigde en vertrok.
Geïrriteerd draaide Mike zich om en verstijfde. Bij de kassa haalde Betty een zak met contant geld tevoorschijn. Ze betaalde het volledige bedrag voor de duurste jurk en liet Cassey een fooi van $ 5.000 achter.
« Eh… dat is best een goed advies, mevrouw, » stamelde Mike, plotseling nerveus.
« Mevrouw? Ik was nog niet zo lang geleden grootmoeder, » antwoordde Betty koeltjes.
« Oh nee, het was gewoon… Even een gezellig praatje. Als… als ik het wist… »
« Als je wist wat? » onderbrak Betty. « Dat ik niet tweedehands hoef te winkelen? Je hebt gehoord wat ze zeggen over aannames, nietwaar? »
Alleen ter illustratie
: Mike’s gezicht brandde van schaamte. Betty wendde zich tot Cassey met een warme glimlach.
« Dank je, Cassey. Je was geweldig. Tot ziens op de bruiloft, oké? »
« Natuurlijk, Betty. Het was een genoegen. En bedankt voor de uitnodiging », antwoordde Cassey.
Betty zwaaide gedag en liep weg, en Mike stond sprakeloos en probeerde te begrijpen wat er net was gebeurd.
« Ja… Ik… Ik begrijp het niet, » mompelde hij.
Cassey kon niet anders dan lachen. « Betty is een verpleegster », legde ze uit. « Ze trouwt met een weduwe miljonair die ze ontmoette terwijl ze voor hem zorgde na een ongeluk. Ze wist niet eens dat hij rijk was totdat hij uit het ziekenhuis werd ontslagen. »
Mike was verbijsterd – en schaamde zich diep. Cassey glimlachte en klopte hem op de schouder.
‘Beschouw dit als een les, Mike,’ zei ze. « Denk de volgende keer twee keer na voordat je conclusies gaat trekken over mensen. »
Die zomer vierde Cassey haar bruiloft met Betty en haar nieuwe echtgenoot. Het was echt een onvergetelijke avond.
