Volgens zijn getuigenis voelde hij enkele ogenblikken na de impact dat zijn bewustzijn zich van zijn fysieke lichaam scheidde. Hij beschrijft hoe hij de scène van bovenaf bekeek,
als toeschouwer van je eigen situatie. Toen hij naar het ziekenhuis werd gebracht, hoorde hij naar verluidt het nieuws van zijn dood… en had hij de sterke indruk dat hij er nog steeds was.
Toen namen zijn ervaringen een onverwachte wending.
Een schitterende rit en de ontdekking van een buitengewone stad
Net als bij veel andere bijna-doodervaringen (BDE) vermeldt Brinkley dat hij een lichtpassage meemaakte.
Maar wat zijn verhaal uniek maakt, is de vermeende latere ontdekking ervan: een majestueuze structuur met sprankelende reflecties die hij de “Kristallen Stad” noemde.
Hij beweert dat hij op deze plek een welwillend lichtwezen ontmoette en vervolgens elk moment van zijn bestaan ervoer in de vorm van een multidimensionale projectie,
waarin niet alleen zijn eigen emoties voor hem toegankelijk werden, maar ook de emoties van de mensen die hij ontmoette.
Openbaring zonder religieuze connotaties
Terugkijkend was er één vraag die hem bijzonder uitdaagde: “Welke indruk heb jij achtergelaten in de harten van anderen?” »
Volgens hem was het verhoor niet bedoeld om hem te veroordelen, maar om hem aan te zetten tot nadenken over de gevolgen van zijn daden.
Een bewustzijn dat hij omschrijft als radicaal transformerend en dat de manier waarop hij met de wereld omgaat voorgoed verandert.
