Een rechercheur stapte naar voren, met een grimmige uitdrukking op zijn gezicht. Zonder een woord te zeggen, hield hij zijn telefoon omhoog. Op het scherm was een korrelige video te zien – beelden afkomstig van een verborgen camera die vlak bij het raam van de logeerkamer waar Evelyn sliep, was geplaatst.
Emma’s knieën begaven het.
De video toonde een schimmige figuur die naar het huis sloop. De figuur was niet willekeurig – het was iemand die ze kenden.
Het was de broer van Emma’s man.
Het verraad
Emma’s gedachten tolden. Haar zwager was jarenlang een vast onderdeel van haar dagelijks leven geweest, vaak in en uit het ouderlijk huis waar ze met haar man woonde. Hij had naar Evelyn geglimlacht, grapjes met haar gemaakt en zich als een oom gedragen.
Maar hier, op de telefoon van de rechercheur, was bewijs dat hij haar door het raam had geobserveerd – in het huis van haar grootmoeder.
Hij had ze niet alleen gevolgd. Hij stalkte Evelyn al weken.
Emma greep naar haar borst en snakte naar adem.
Oma’s waakzaamheid
Het was puur toeval dat oma het had opgemerkt.
Ze was ‘s nachts wakker geworden om een glas water te halen toen ze buiten Evelyns raam beweging zag. Het silhouet van een man bleef in de schaduw hangen.
Doodsbang had ze in stilte de politie gebeld. Toen ze arriveerden, ontdekten ze meer: kleine camera’s verstopt bij de struiken, draden verborgen in het gras.
Haar instinct had haar kleindochter voor iets onuitsprekelijks behoed.
De arrestatie
De politie handelde snel. Binnen enkele uren was Emma’s zwager gearresteerd. Op zijn telefoon vonden rechercheurs honderden beelden en opnames. Het bewijs was overweldigend.
De man die ooit met het gezin aan tafel zat en vakantie vierde, blijkt een roofdier te zijn die zich in het zicht verbergt.
« Het zijn altijd degenen waarvan je het minst vermoedt », zei een agent.
De stilte van de echtgenoot
Maar de nachtmerrie eindigde niet met de arrestatie. Toen Emma haar man confronteerde en hem smeekte de gruweldaden van zijn broer te erkennen, was ze verbijsterd door zijn reactie.
« Hij is familie, » mompelde hij. « We hoeven het niet erger te maken dan het is. »
Emma was sprakeloos. De loyaliteit van haar man aan zijn broer woog zwaarder dan zijn plicht om zijn eigen kind te beschermen.
Die avond pakte ze haar tas en zwoer dat ze nooit meer terug zou komen.
