Enkele maanden later studeerde Nora met onderscheiding af. De familie Whitaker zat op de eerste rij. Ter nagedachtenis aan Maribel openden ze een opvangcentrum voor rouwende kinderen.
Onder de bloeiende jacarandaboom nam Jonathan Nora’s hand.
Hazel sprak zachtjes. « Je hebt haar niet vervangen. Je hebt ons geholpen haar afwezigheid te overleven. »
Nora barstte in tranen uit. « Het is genoeg geweest. »
Het huis dat ooit iedereen had weggejaagd, werd weer een thuis. Verdriet bleef, maar de liefde bleef langer.
