En toen… weer. Een zacht, nauwelijks hoorbaar gefluister. Maar het was geen stam. Het was een geluid… ook iets metalen krabde, gedempt door de aarde.
Ookvan iemand… aan het gesneden was.
De agent ging op de grond zitten en begon op de planken te kloppen. In een hoek klonk het dof. De politie maakte snel een klein stuk parket los — en daaronder vond ze een dunne laag aarde.
Ze haalden een schop uit de garage en begonnen te graven… en na een paar centimeter stuitten ze op een metalen deksel. Daaronder — een tunnel.
Er werd versterking opgeroepen. Twee uur later bleek dat er onder het huis en de lagere percelen een heel netwerk van tunnels lag.
onmogelijk onzichtbaar en zich drie voortvluchtigen — voormalige gevangenen die maandenlang ondergedoken waren en een ontsnapping naar het buitenland voorafden, door een route onder de stad uit te graven.
Met speciale apparatuur werkt ze ‘s nachts, probeert geluiden te vermijden — maar kleine Mia hoorde ze toch.
Dankzij de oproep van het meisje werden ze gepakt. slaap slaapt Mia weer rustig.
