In een rustige, vervallen buurt aan de rand van een bruisende stad woonde Nia, een slim en vindingrijk tienjarig zwart meisje. Ondanks haar jonge leeftijd had Nia een passie voor auto’s die de meeste volwassenen niet konden evenaren. Haar vader, die een paar jaar eerder was overleden, was monteur geweest en had haar alles geleerd wat hij wist over motoren, gereedschap en het repareren van voertuigen. Nia bracht haar middagen door in de oude garage achter haar bescheiden huis, waar ze knutselde met oude onderdelen en droomde van een eigen garage. Ze was arm – haar moeder werkte twee banen om het gezin te onderhouden – maar Nia liet zich daardoor nooit ontmoedigen en bleef nieuwsgierig.
Op een hete zomermiddag brulde een gestroomlijnde rode Ford Mustang hun buurt binnen, om vervolgens sputterend tot stilstand te komen vlak voor Nia’s huis. Rook walmde onder de motorkap vandaan en de bestuurder – een keurig geklede man van eind vijftig genaamd Richard Harrington – stapte gefrustreerd uit. Richard was een selfmade miljonair, eigenaar van een succesvol technologiebedrijf, bekend om zijn luxe auto’s en extravagante levensstijl. Hij was op weg naar een belangrijke zakelijke bijeenkomst toen zijn geliefde Mustang GT uit 1967 het begaf in dit onbekende deel van de stad. Zijn telefoon had geen bereik en er was geen sleepwagen te bekennen.
Richard opende de motorkap en staarde hulpeloos naar de motor. Hij wist niets van auto’s, behalve dat hij erin moest rijden. Op dat moment zag Nia, die met haar rugzak over haar schouder van school naar huis liep, de gestrande auto.
‘Neem me niet kwalijk, meneer,’ zei ze beleefd, terwijl ze naar hem toe liep. ‘Uw auto klinkt alsof de dynamo kapot is of misschien is de multiriem gescheurd. Ik kan er even naar kijken als u wilt.’
Richard keek naar het kleine meisje, geamuseerd maar ook sceptisch. Ze was klein, met gevlochten haar versierd met kleurrijke kralen, en droeg versleten sneakers en een verbleekt T-shirt. ‘Lieverd, bedankt voor het aanbod, maar dit is een klassieke auto. Ik denk dat ik liever op professionele hulp wacht.’
Nia glimlachte vol zelfvertrouwen. « Mijn vader heeft me alles over Mustangs geleerd voordat hij naar de hemel ging. Ik repareer regelmatig auto’s van de buren. Het kost je niets – ik vind het gewoon leuk om te doen. »
Geïntrigeerd door haar vastberadenheid en geen betere optie ziend, stapte Richard opzij. « Goed, meid. Laat me zien wat je kunt. »
Nia stroopte haar mouwen op en ging aan de slag. Met geoefende precisie stelde ze de diagnose: een losse accuaansluiting in combinatie met een defect brandstofpomprelais. Ze pakte een paar eenvoudige gereedschappen uit haar garage – de oude gereedschapskist van haar vader – en ging aan de slag. In minder dan een half uur liep de motor weer soepel. Richard keek vol verbazing toe hoe dit jonge meisje de reparaties uitvoerde met een vaardigheid die haar leeftijd ver te boven ging.
