In delen van Europa, met name in Groot-Brittannië, is de ekster het onderwerp van een oud kinderliedje: » Eén voor verdriet, twee voor vreugde… » De aanblik van één ekster kon verdriet voorspellen, terwijl de aanblik van twee geluk kon voorspellen. In Frankrijk blijven deze overtuigingen discreter, maar de ekster blijft een dier doordrenkt van symboliek.
Een boodschapper tussen twee werelden?
In veel culturen wordt de ekster beschouwd als een bemiddelaar tussen de wereld van de levenden en de geestenwereld. Net als de uil bij de indianen zou hij een boodschapper van voorouders of onzichtbare energieën kunnen zijn. Zijn doordringende roep? Een waarschuwing, een boodschap of zelfs een uitnodiging om meer aandacht te besteden aan onze omgeving. Sommigen zien het als een uitnodiging om onze geest open te stellen voor de tekenen die het leven op ons pad plaatst.
