Lilly werd op een brancard gelegd. Haar ouders moesten hun kleding achterlaten. Alles werd geseald in plastic.
“We hebben deze soort al jaren niet meer gezien,” zei een van de specialisten.
“Ze komen normaal alleen voor in diepe grotten in Zuidoost-Azië.”
“Hoe komt het dan onder een kinderbed in Minnesota?” vroeg Oscar.
De man keek op.
“Daar proberen we nu achter te komen.”
🏥 Ziekenhuisopname
Lilly werd opgenomen op de isolatieafdeling. Haar bloeddruk was instabiel, ze had ademhalingsproblemen en uitslag op haar borst. Ook Brenda had klachten: misselijkheid, duizeligheid. Oscar voelde zich “raar in zijn hoofd”.
In het ziekenhuis spraken de artsen over sporen, over een mogelijk giftige of hallucinogene stof. Over het feit dat deze soort niet thuishoorde in een woonwijk. De kamer van Lilly werd verzegeld. De paddenstoelen werden verwijderd door een speciaal biologisch team.
📄 De officiële verklaring?
Publiekelijk werd er niets gezegd.
In de plaatselijke krant stond slechts:
« Een woning in het noorden van de stad is tijdelijk ontruimd na een onbekende schimmelvondst. Er is geen gevaar voor omwonenden. »
Maar in de gangen van het ziekenhuis, in gefluisterde gesprekken tussen verpleegkundigen, viel één woord steeds terug:
« Gemuteerd. »
👁️ Wordt vervolgd:
Wat er werkelijk onder dat bed groeide… en hoe het daar kwam.
🗞️ MINNESOTA GAZETTE
Lokaal nieuws uit Hennepin County – Editie 23 juli 2025
Pagina A3 – Gezondheid & Milieu
