“Mama, word wakker, laat me alsjeblieft niet alleen.”
De negenjarige Katie Miller drukte haar kleine handen tegen de kist, tranen stroomden over haar wangen. Het begrafeniscentrum was stil, behalve voor gedempte snikken van familieleden. Haar moeder, Amanda Miller, lag binnen, haar gezicht bleek maar sereen, alsof ze sliep. Voor Katie voelde het alsof de wereld was geëindigd. Eerst haar vader, Adam, jaren geleden in een tragisch ongeluk, en nu haar moeder. Ze was helemaal alleen-of zo leek het.
Naast de kist stond Robert Hayes, Amanda ‘s weduwnaar en Katie’ s stiefvader. Hij huilde luid, greep de kist vast, zijn verdriet leek groter dan dat van iemand anders. vrienden en familie fluisterden over zijn toewijding, sommigen zeiden dat hij er nog meer gebroken uitzag dan het kleine meisje. Voor de buitenwereld was Robert het beeld van een liefdevolle echtgenoot en stiefvader.
Maar Katie merkte iets vreemds op. Toen ze terugkwam van de kantine om nog een laatste afscheid te nemen, vielen haar ogen op Robert ‘ s hand. Daar, glinsterend aan zijn vinger, was een ring die ze onmiddellijk herkende. Het was de delicate ring met gouden banden die ze enkele dagen eerder in het geheim in de tas van haar moeder had verborgen, met de bedoeling het als een verrassingscadeau voor haar verjaardag te geven. Niemand anders wist ervan, zelfs Amanda niet.
Haar hart bonsde. Ze bevroor een seconde en schreeuwde zo hard dat de hele kamer zich naar haar wendde. “Waar heb je die ring vandaan? Dat is de ring van mijn moeder. Je hebt haar vermoord.”
De begrafenis kwam tot stilstand. Hijgen vulde de lucht. Robert ‘ s gezicht werd bleek toen hij stamelde: “Katie, Nee, je moeder gaf me deze ring… ze hield van me, ze wilde dat ik hem droeg.”
Maar Katie ‘ s scherpe ogen en snelle geest wisten de waarheid. Die ring kan alleen uit de tas van haar moeder komen … dezelfde tas die gestolen werd op de avond dat Amanda vermoord werd. Op dat moment realiseerde Katie zich het onvoorstelbare: haar stiefvader was niet de rouwende weduwnaar die hij deed alsof. Hij was de moordenaar van haar moeder.
Robert Hayes was altijd betrouwbaar geweest. Jaren eerder, toen Katie ‘ s vader Adam Miller, een rijke erfgenaam van een worstfabrikant, stierf bij een arbeidsongeval, kwam Robert tussenbeide. Hij was Adams neef, dicht bij de familie, en na enige tijd trouwde hij met Amanda. Voor Katie, die toen nog maar drie was, vulde Robert De leegte van een vaderfiguur.
Hij ging naar haar schoolvoorstellingen, hielp met huiswerk en won Amanda ‘ s ouders over. Iedereen geloofde dat hij een zegen in hun leven was. Toen Amanda plotseling overleed, voelde het alleen maar natuurlijk dat Robert Katie ‘ s wettelijke voogd en executeur van haar erfenis zou worden tot ze achttien werd.
Maar de waarheid was donkerder. Amanda was overvallen op de dag van haar 38e verjaardag terwijl ze gebak ophaalde. Bewakingsbeelden toonden een gemaskerde man die haar in haar eigen busje dwong. Uren later werd ze neergeschoten gevonden, haar tas ontbrak. De onderzoekers concludeerden dat het een mislukte overval was. Niemand verdacht Robert.
Tot Katie de ring zag.
Op de begrafenis klonk Robert ‘ s excuus dun. Katie ‘ s geschreeuw weerklonk door de hal. “Je liegt! Ik heb die ring zelf in Mama ‘ s tas gedaan. Ze heeft het nooit gezien.”
Het gemompel verspreidde zich onder de rouwenden. Ogen verschoven van sympathie naar achterdocht. Amanda ‘s bejaarde moeder greep haar borst vast en fluisterde:” Lieve Heer … zou hij het kunnen zijn?”
Wordt vervolgd op de volgende pagina 👇
Als je wilt doorgaan, klik op de knop onder de advertentie ⤵️
