De afstand die u zonder pijn kunt lopen, wordt de claudicatioafstand tussen intermitterende aandoeningen genoemd en is een maat voor de ernst van ischemie in de ledematen.
Claudicatio intermittens wordt veroorzaakt doordat vernauwde slagaders niet voldoende zuurstof en voedingsstoffen kunnen leveren aan de werkende beenspieren. Als gevolg hiervan schakelen de spieren over op een anaëroob metabolisme, waardoor melkzuur en andere stoffen die de pijnreceptoren irriteren, ontstaan. Daarom is claudicatio intermittens een teken dat de beenslagaders zijn aangetast door arteriosclerose en behandeling nodig hebben.
Claudicatio intermittens kan erg hinderlijk zijn en de dagelijkse activiteit en kwaliteit van leven beperken. Bovendien kan het, als het niet goed wordt gediagnosticeerd en behandeld, verergeren en leiden tot ernstigere complicaties, zoals zweren, infecties, gangreen of zelfs de noodzaak van amputatie van ledematen.
Andere symptomen van een hoog cholesterolgehalte
Naast claudicatio intermittens kan een hoog cholesterolgehalte in verband worden gebracht met andere symptomen, zoals:
– Pijn op de borst, kortademigheid, hartkloppingen of onregelmatige hartslag, wat kan duiden op coronaire hartziekte of een hartinfarct.
– Hoofdpijn, duizeligheid, spraak-, gezichts- of bewegingsstoornissen, die tekenen kunnen zijn van een beroerte.
– Gele vlekken op de oogleden of iris, xanthelasmas of xanthomen genoemd, die zijn samengesteld uit cholesterol en met het blote oog zichtbaar kunnen zijn.
– Witte vlekken op het hoornvlies, corneale arcus of gerontoxon genoemd, die ook verband houden met cholesterolophoping in het oog.
– Witte ringen rond de halsslagaders, bekend als het teken van Monckeberg, veroorzaakt door verkalking van atherosclerotische plaques.
– Witte vlekken op de nagels, Mees-vlekken genaamd, die het gevolg kunnen zijn van perifere embolie veroorzaakt door cholesterolstolsels.
