Te midden van alle flitsen en glamour van het filmfestival van Cannes trok een elegant silhouet alle aandacht. Prinses Diana maakte een blijvende indruk in een lichtblauwe jurk met vloeiende lijnen. Maar achter dit sprookjesachtige beeld schuilde een veel persoonlijkere boodschap, die tot uiting kwam in haar outfitkeuze. Een stil eerbetoon aan een andere prinses die eveneens had leren leven onder de last van het protocol.
Een symbool dat verder gaat dan mode
Terwijl Diana aan de arm van Prins Charles de trappen afdaalt, viert de wereld haar elegantie. Maar deze jurk van Catherine Walker, haar vertrouwde ontwerpster, had een diepere betekenis. Het was een eerbetoon aan een vrouw die Diana bewonderde: Grace Kelly, die prinses van Monaco werd.
Tien jaar eerder was Grace op tragische wijze om het leven gekomen bij een auto-ongeluk. Een lot dat Diana tien jaar later zou delen. Het lijkt erop dat er een discrete verbinding ontstond tussen deze twee figuren en deze jurk was daar het symbool van.
Inspiratie uit de bioscoop
De ijsblauwe kleur van de jurk is niet toevallig gekozen. Het deed denken aan het exemplaar dat Grace Kelly droeg in “To Catch a Thief”, een film opgenomen aan de Côte d’Azur. Deze kleur, door Hitchcock gekozen om een raadselachtige schoonheid te benadrukken, gaf Diana een uitstraling van sereniteit, gemengd met melancholie.
Deze filmische toespeling, discreet en subtiel, werd destijds niet opgemerkt, maar voor oplettende kijkers was de verwijzing duidelijk. Met deze jurk bracht Diana een eerbetoon aan de vrouw die lang vóór haar de schijnwerpers van Hollywood had verruild voor de beperkingen van het protocol.
