“Wat is dit?”
“Een kopie van mijn nieuwe testament,” glimlachte hij.
“Ik sprak vanochtend met de advocaat.
Alles wat ik heb opgebouwd, het bedrijf, de huizen – dat heb ik verdeeld tussen Sorina en Dan.
En het vakantiehuis aan de Prahova-rivier, waar we met Pasen allemaal naartoe gaan, blijft altijd een plek voor de hele familie.”
Toen de omroep voor het instappen klonk, omhelsde Alexandru zijn moeder stevig.
“Dank je dat je me hebt geleerd wat echt telt, zelfs toen je niet wist dat je het deed.”
Elena liep richting het vliegtuig, met niet alleen een koffer voor twee weken aan zee, maar ook met de zekerheid dat de familiebanden die ze haar hele leven had gekoesterd, sterker waren dan welk materieel bezit ook.
En haar zoon, die ze dacht te kennen als iemand die alleen in zaken geïnteresseerd was, had bewezen dat de waarden die ze hem had meegegeven diep in zijn hart verankerd zaten.
Als je het verhaal mooi vond, vergeet het dan niet te delen met je vrienden!
Samen kunnen we de emotie en inspiratie verder verspreiden.
