« Het is prachtig! Dacht hij vluchtig. « Misschien haar ‘s avonds uitnodigen, haar de bruid laten spelen? » Met haar schoonheid zal ze gemakkelijk doorgaan voor een aristocraat. Houding, haar, natuurlijke schoonheid… Zelfs een eenvoudige jurk kan worden doorgegeven als een haute couture-creatie. Ik vraag me af of onze dames zullen geloven dat hij uit een rijke familie komt? Natuurlijk is dat zo. »
« Hoe heet je? » Vroeg hij plotseling.
« Liza. Liza Sneeuw.
« Een mooie naam.
« Oh, ze gaven me gegevens van hun weeshuis. Ze vonden me in de sneeuw – vandaar ‘Sneeuwvlok’, lachte ze.
« Hoe… In de sneeuw? Kirill was verbaasd.
« En weet je, niet letterlijk in een sneeuwjacht, » legde ze uit. « Op een slee. » Ze lieten het achter bij de deur van het weeshuis. De winter had het besneeuwd, dus zo gaven ze me een naam.
Ze zweeg en keek naar zijn geschokte gezicht.
« En wat maakt het jou uit? » Weet je niet dat ze soms hun kinderen in de steek laten?
‘Ik weet het,’ mompelde hij verward.
« Alsjeblieft, hier is een boeket, » gaf Liza een behoorlijk fatsoenlijke compositie.
« Luister, Lisa, wil je vanavond een paar van je salaris verdienen? » Kirill glimlachte.
« Wat?! Jij… Maniak! Bel de politie! Ze pakte de emmer.
« Nee, wacht! » Dat is niet waar ik aan denk. Ik bied geld voor een kleine gunst. Vanavond moet je mijn vrouw spelen. Gewoon voor een paar uurtjes met mijn ouders, dan rijd ik je naar huis.
« Waarom heb je dat nodig? » Liza keek naar beneden.
« Het punt is dat mijn tantes tijdens het eten weer vragen waarom ik nog steeds niet getrouwd ben. Ik wil ze in verwarring brengen – ik zal je voorstellen als een vrouw en ze zullen het met rust laten.
Later geef ik toe dat het een grap was, maar hij zal hen leren zich niet met hun eigen zaken te bemoeien.
« En echt, waarom ga je nog niet trouwen? » Vroeg ze nieuwsgierig.
« Precies, en jij bent het nu, » lachte Kirill. « Ik denk dat het komt omdat ik nog geen ware liefde heb gevonden. » Is dat niet duidelijk?
« Hm, ik dacht dat liefde niet het belangrijkste was voor de rijken. Een belangrijker bedrijf, fusie van kapitalen enzovoort.
« Voor mij komt liefde op de eerste plaats, geloof me », glimlachte hij.
« Oké, ik zal helpen, » knikte het meisje plotseling, Krasilnikov opnieuw verrassend. « Ik wacht gewoon tot de bloemist terugkomt en vies wordt. »
‘Liza, ik ben te laat, mama moet zich zorgen maken. Ben je vandaag elegant genoeg gekleed? Heb je iets meer dan een schort?
« Ik ben altijd elegant gekleed », was ze beledigd.
« Wees niet boos, Elizaveta Snow. Ik weet zeker dat je er altijd geweldig uitziet, ik wilde het gewoon zeker weten. Hier is het geld en het adres. Geef me je telefoonnummer, ik bel je nu – zodat je mijn nummer hebt.
Maak je zaken af, bel een taxi, we ontmoeten elkaar buiten het huis – oké? Oh, nog iets: aan tafel noemen we elkaar « jij » en proberen we me met liefdevolle ogen aan te kijken.
« Ik zal mijn best doen, maak je geen zorgen. » In het weeshuis was ik de ster van de theaterclub », zei Liza.
« Werkelijk? » Dan ben ik kalm », lachte Kirill.
Kirill reed de hele weg met een glimlach en herinnerde zich het gesprek met de schoonmaakster. Zelf begreep hij niet waarom de gedachten aan haar hem zo gelukkig maakten. Ze had iets helders over zich, alsof ze wilde zingen.
Hij zette de radio aan en zong: « Jij een, je vindt het leuk, ik ken je… Er zijn er niet meer zoals zij in de wereld… »
