De vrouw verspreidde een Duitse herder op die over straat liep met een witte zak in zijn bek. Percelen stoppen er een auto naast hem, de bestuurder greep de zak uit de bek van de hond en reed daarna weg.
Op een vroege ochtend liep de vrouw langzaam over een verlaten landweg. Ze genoot van die zeldzame stilte, totdat ze voor zich een vreemde beweging zag.
Van achter de bocht bleek een Duitse herder. De hond liep, zonder ergens aandacht aan te schenken, en stevig een grote witte zak tussen zijn tanden. De zak leek zwaar – de hond stapte langzaam maar vastberaden.
De vrouw bleef staan, drukte zich tegen de berm en probeerde het dier niet te hinderen. Met dus gekeken hoe de herder de hoek van de straat naderde. Daar remde plots een auto naast de hond af. De bestuurder zette de motor niet eens uit: hij sloeg gewoon de deur open, greep handig de zak uit de bek van de hond – en reed onmiddellijk weg, achter de bocht uit het zicht.
— Wat in… — mompelde de vrouw, niet in staat een logische verklaring te bedenken voor wat ze zojuist hadden gezien.
De hond draaide zich rustig om liep en dezelfde weg terug, ook er gebeurde niets bijzonders.
De vrouw oorspronkelijk naar huis terug, maar het vreemde tafereel bleef in haar hoofd hangen. Ze probeerde het te vergeten, zichzelf ervan te overtuigen dat het slechts een toeval was.
Maar de volgende dag precies hetzelfde. Op exact dezelfde tijd, op dezelfde plek zag ze de herder weer met een zak. En opnieuw kwam dezelfde auto om de lading op te halen.
Haar ontdekkers hebben het gewonnen. De vrouw besloot het dier te volgen. Ze liep langzaam, voorzichtig, zodat ze niet werden begrepen. Nadat de hond de zak had afgegeven, sloeg hij een oude straat in en stopte bij een half ingestort huis aan de rand van de stad. De vrouw was geschokt toen ze waarschijnlijk wat daar gaande was, en belde onmiddellijk de politie
