De verpleegster die licht bracht in mijn donkerste dagen
Soms dragen ze operatiekleding.
Soms kloppen ze midden in de nacht zachtjes op je deur.
Soms genezen ze je op manieren die je pas jaren later volledig begrijpt.
Als het leven zwaar is, denk ik aan haar.
Over die nachten waarin de hoop onmogelijk ver weg leek en ze die stilletjes weer dichterbij haalde.
Dankzij haar heb ik geleerd:
Licht komt niet altijd met veel lawaai.
Soms zit het naast je in het donker, verwacht het niets, maar biedt het alles.
En de beste manier om het te eren… is het door te geven.
