Hij grinnikte. « Soms is het lawaaiig in huis. Soms hebben mensen behoefte aan privacy. Maak je geen zorgen, het is maar een idee. »
Maar de manier waarop hij het zei, in combinatie met Priya’s spookachtige uitdrukking toen ik de volgende keer op bezoek kwam, bezorgde mij een knoop in mijn maag.
De schokkende ontdekking
Ik begon stilletjes te peilen. Ik sprak met buren en hoorde dat ze ‘s nachts af en toe gedempte geluiden hoorden: misschien gehuil, of vreemde dreunen die abrupt stopten. Ze deden het af als verbeelding, maar ik wist wel beter.
Op een avond kwam ik onaangekondigd aan. Het huis was schemerig en de sfeer was bedompt van onrust. Ik trof Priya aan in de keuken, haar handen trilden terwijl ze de afwas deed.
Toen ik vroeg of alles in orde was, trilden haar lippen, maar ze zei niets. Haar ogen schreeuwden echter om hulp.
En toen zag ik het: blauwe plekken, vaag maar onmiskenbaar, die onder haar mouwen vandaan kwamen.
De bittere waarheid
De puzzelstukjes vielen op hun plaats.
De vrolijkheid van mijn schoonvader. Priya’s vermoeidheid en bleke teint. Het verzoek om een geluiddichte kamer.
De waarheid kwam als een klap aan: Priya was niet alleen overwerkt. Ze werd lastiggevallen – ze zat gevangen in een nachtmerrie onder het dak waar ik haar had ondergebracht.
Ik voelde me misselijk. Ik dacht dat ik haar hielp, maar in plaats daarvan had ik haar in gevaar gebracht.
Confrontatie
Die avond confronteerde ik mijn schoonvader. Eerst lachte hij het weg en beweerde dat ik het me maar inbeeldde. Maar toen ik harder aandrong, viel zijn masker af. Zijn ogen verhardden en de man die ik ooit zo respecteerde, leek een vreemde.
« Je zou het niet begrijpen, » zei hij koud. « Een man wordt eenzaam. »
Zijn woorden sneden door me heen. Woede verteerde me, maar ook schuldgevoel. Mijn slechte beslissing had Priya haar waardigheid en veiligheid gekost.
Priya’s bekentenis
Later zat ik bij Priya. Tranen stroomden over haar gezicht toen ze eindelijk haar schuld bekende.
« Ik wilde het je vertellen, » snikte ze. « Maar ik wilde geen problemen veroorzaken tussen jou en je familie. Ik dacht dat ik het wel kon verdragen. Maar toen hij het had over het bouwen van die kamer… wist ik dat ik het niet meer kon. »
Haar stem brak me. Mijn vriendin, aan wie ik via haar werk bescherming had beloofd, had geleden onder mijn misplaatste vertrouwen.
