Ik reed naar het centrum. De lift ging geruisloos omhoog naar de eenentwintigste verdieping en toen de deuren opengingen, werd ik overweldigd door het uitzicht: het raster van lichtjes in het centrum, de schaduw van de baai verder naar het westen, een lint van koplampen dat langs de snelweg gleed en smaller werd waar de heuvels begonnen. De Meridian Tower is niet het nieuwste of het hoogste gebouw, maar de constructie is solide – het soort beton en staal dat je voelt als de wind er tijdens winterstormen tegenaan waait. Binnen was mijn appartement precies zoals ik het drie uur eerder had verlaten: een stapel dossiers met due diligence-documenten op de salontafel; drie foto’s in zilveren lijstjes op het bijzettafeltje (mama in Half Moon Bay, lachend in de zon, papa en ik met een enorme vis vanaf de steiger in Lake Tahoe, en een kleine foto van mij met een helm op buiten een bedrijfsgebied na verbouwingen); een open leren portemonnee op een spreadsheet die de cashflow en risicoblootstelling bijhield met een precisie die me geruststelde.
Buiten – in de wereld van schoonmoeders, afscheidstoasts en publiekelijk georganiseerde zorgen – was ik een mislukkeling. Hier was ik precies wat ik van mezelf had gemaakt:
Jessica Chin, Senior Partner bij Sterling Capital Management.
