De vos die bleef
Naarmate de dagen verstreken, werd Rusty sterker. Hij begon zelf te eten, zette wankele stapjes en uiteindelijk kwam zijn natuurlijke nieuwsgierigheid naar boven. Hij volgde me overal, net als een puppy, zij het met de ondeugende blik van een vos in zijn ogen. Ik was gefascineerd door hoe snel hij zich aanpaste, ondanks de onzekerheid en de tegenslagen.
Opgegroeid zijn met Rusty was een les in veerkracht. Terwijl ik de hoogte- en dieptepunten van mijn jeugd doormaakte, was hij er altijd – standvastig en loyaal. We leerden samen omgaan met de uitdagingen van het leven, of het nu ging om het voorzien in zijn behoeften, het controleren van zijn dieet of het omgaan met de complicaties van het hebben van een exotisch huisdier dat speciale zorg vereist.
