Hoofdstuk 4: Het breekpunt
Hij kwam om 4:59 uur binnen.
De klap wierp me tegen de grond. De bevelen volgden. De tevreden blikken. De telefoons die op me gericht waren.
Toen gaf Penelope me een schop. Recht in mijn buik.
De pijn was ondraaglijk. Mijn zoon had het moeilijk. Er was iets kapotgemaakt.
Ik kroop naar mijn telefoon toe toen Willow mijn vingers verbrijzelde met haar hak.
Ik drukte op de knop.
Hoofdstuk 5: De gevolgen
Ik werd wakker in het ziekenhuis.
Mijn zoon leefde nog. Hij was geboren na 29 weken. Hij lag op de intensive care, maar hij leefde nog.
Carter was er. Mijn moeder ook.
De noodknop had de audio en video opgenomen. Alles was verzonden. De arrestatiebevelen waren al ondertekend.
Ze werden allemaal gearresteerd.
Hoofdstuk 6: Het vonnis
Het proces duurde zes weken.
De straffen waren zwaar. Definitief.
Twee jaar later ben ik verpleegkundige. Mijn zoon, Phoenix, rent lachend naar me toe.
We hebben het overleefd.
Wij zijn vrij.
Als u of iemand in uw omgeving slachtoffer is van huiselijk geweld, vraag dan om hulp. U bent niet alleen.
