Thomas stond daar, vers uit de douche, een handdoek om zijn nek. Hij glimlachte. Hij glimlachte echt.
Totdat hij besefte dat ik het was.

De buitenkant van een huis | Bron: Midjourney
Zijn gezicht is ontdaan van zijn kleuren.
‘Laura,’ zei hij, verstikkend.
Ik sloeg mijn armen over elkaar.
« Dus, wat voor soort zakenreis heb je deze keer gemaakt, Thomas? »
Zijn kaken klemden zich op elkaar.

Un homme choqué se tenant dans l’embrasure d’une porte | Source : Midjourney
« Je… je peux t’expliquer. »
« Parfait », ai-je dit en douceur, en faisant un pas à l’intérieur. « J’espérais que tu dirais ça. Parce que Ryan décidé de me présenter sa petite amie. Et quand nous avons fait connaissance, elle a parlé de toi. Alors, j’espère que tu as une explication toute prête. »
Sophie et Ryan se tenaient maladroitement derrière moi. Sophie avait l’air de vouloir pleurer à nouveau. Ryan avait l’air de vouloir frapper Thomas.

Une femme debout sous un porche, les mains dans les poches | Source : Midjourney
Et puis, depuis le couloir, une voix a appelé.
« Thomas ? Qui est à la porte ? Soph est là ? »
Une femme est apparue – la quarantaine, séduisante, confuse et enceinte.
Sophie s’est raidie derrière moi.
« Maman », a-t-elle chuchoté.

Een zwangere vrouw die zich in een gang bevindt | Bron: Midjourney
Haar moeder keek tussen ons in, haar verwarring veranderde in bezorgdheid.
Toen wierp ze een blik op Thomas.
« Schat, wat is er aan de hand? Wie is dit? »